W bardzo starym baraku, wśród zaniedbanych podwórek i obdrapanych ścian, mieszkała mała dziewczynka o imieniu Lisa. Jej warkocze, pięknie splecione przez matkę, zwisały z jej boków jak dwa ciemnoczerwone wodospady, gdy biegła za chłopcami wąskimi uliczkami.

W jej oczach błyszczał żywy blask ciekawości, szczerej radości i niezachwianej wiary w najlepsze. Lisa była prawdziwym promykiem słońca w szarej codzienności. Zawsze jako pierwsza oferowała gry i rozrywkę innym dzieciom. Pomimo otaczającej ją biedy Lisa była pełna życia i entuzjazmu. Wiedziała, jak znajdować radość w małych rzeczach: huśtać się radośnie na starej huśtawce, odnajdywać kształty chmur na niebie czy chować się przed przyjaciółmi za wiekowymi drzewami. Jej matka, która miała na imię Elena, codziennie pracowała, aby wyżywić rodzinę . Ciąg dalszy w filmie.