Na pogrzebie żony, mąż, teściowa i kochanka wrzuciły ziemię do grobu… A włóczędze zostawili, żeby zakopał trumnę…

Drogi Czytelniku, poniżej zamieszczamy filmik, a wcześniej mała informacja․

Opowiadanie lub opowiadanie (w języku włoskim: nowela — aktualności) to główny gatunek krótkiej prozy narracyjnej.

Autor opowiadań nazywany jest zwykle autorem opowiadań, a całość opowiadań nazywa się opowiadaniem, mniejszą formą prozy artystycznej niż opowiadanie lub powieść.

Noweli, czyli opowiadania różniącego się stylem prezentacji, nie należy mylić z jej angielską homonimiczną nowelą, która jest odpowiednikiem współczesnego pojęcia opowiadania.

Historia sięga do folklorystycznych gatunków opowiadania ustnego w formie legend lub pouczających alegorii i przypowieści. W porównaniu z bardziej rozwiniętymi formami narracyjnymi, opowiadania nie posiadają wielu bohaterów i jednego wątku fabularnego (rzadziej kilka), z charakterystyczną obecnością jednego problemu. Opowiadania jednego autora charakteryzują się cyklizacją. W tradycyjnym modelu relacji pisarz-czytelnik historia jest zazwyczaj publikowana w czasopiśmie; Nagromadzone przez pewien okres utwory publikowane są następnie w formie odrębnej książki będącej zbiorem opowiadań. Typowa struktura klasycznego opowiadania: początek, kulminacja, rozwiązanie. Jest to jednak tylko wersja klasyczna. Nawet romantycy początku XIX wieku docenili nieoczekiwany „sokolniczy” zwrot w noweli (tzw. „pointe”), który w poetyce Arystotelesa odpowiada momentowi rozpoznania, czyli perypetii.

Добавить комментарий

Ваш адрес email не будет опубликован. Обязательные поля помечены *