Praca sprzątaczki nikomu nie wydaje się przyzwoitą pracą. W dzieciństwie rodzice opowiadają swoim dzieciom o perspektywach zostania woźnym, jeśli ich potomstwo będzie słabo radziło sobie w szkole. Zarobki sprzątaczki są niewielkie, a praca jedna z najbardziej nieprzyjemnych. Ludzie patrzą z góry na sprzątaczki, jakby osoba zbierająca śmieci była służącą.

Aleksiej nie wybrał dla siebie takiego losu. W wieku 24 lat musiał rzucić szkołę i znaleźć pracę, aby opiekować się matką. Nie mieli nikogo innego poza sobą. Niewiele miejsc zatrudnia osoby bez wyższego wykształcenia, a grafik musiał być elastyczny, więc Lesha nie miała innego wyjścia. Już trzeci rok pracuje jako sprzątacz w biurze, w którym wszyscy uważają za swój obowiązek poniżanie faceta.

© Depositphotos

Praca sprzątaczki
„Znowu przeszkadzasz, nie możesz posprzątać na koniec dnia pracy?!”. – za twoimi plecami pojawia się zniesmaczona uwaga. Nawiasem mówiąc, Aleksiej ma taki sam harmonogram jak reszta jego kolegów w biurze. Nie chcę pogodzić się z faktem, że nikt nie uważa go za osobę. Jaki jest sens narzekania? Najważniejsze to robić swoje i zarabiać, żeby mieć z czego żyć.

„Nie narzekam, że wszędzie chodzisz i wyrzucasz śmieci, generalnie milczę na temat toalet” – powiedziała Lesha w pustkę. Dyrektor firmy podszedł do faceta i powiedział Leshy, żeby się pospieszyła, bo za późno zaczął pracę. Potem szef zaczął się awanturować i poszedł do swojego biura, jakby się gdzieś spieszył.

Aleksiej nie spodziewał się pochwał od swojego szefa. Dmitrij Jurjewicz nie należy do osób, którym zależy na zwykłych pracownikach. Dobrze, że płaci pensję na czas. Ale od czasu do czasu w biurze wciąż pojawia się dobra osoba — to Anastazja Pawłowna, żona szefa. Za każdym razem, gdy kobieta spotyka sprzątacza, zwraca się do niego jak do przyjaciela i pyta, jak się czuje.

Również i tym razem Anastazja Pawłowna zatrzymała się, aby porozmawiać z Aleksiejem i zapytać, jak się czuje jego matka. Po kilku minutach komunikacji z tą piękną kobietą Lesha mimowolnie się uśmiecha: „Nie mogę nawet uwierzyć, że tak nieprzyjemny mężczyzna może mieć tak wrażliwą i piękną kobietę” – pomyślała Lesha.

miła kobieta
Przez te wszystkie lata Anastazja Pawłowna dobrze traktowała Aleksieja i tym razem miło rozmawiali przez kilka minut. Żona szefa powiedziała, że ​​poprosi młodego mężczyznę o awans, ale on odmówił. Stwierdził, że nie jest godzien premii i zachęt, a nawet teraz nie ma czasu na swoją pracę.

„Dmitrij Jurjewicz gdzieś się spieszył, kazał mi szybko dokończyć pracę, żeby zamknął biuro, jest piątek” – kobieta była zaskoczona, bo mąż powiedział jej, że zostanie w pracy do późna. Widząc, że Anastazja Pawłowna jest zaniepokojona, Lesha zdecydowała, że ​​powiedział za dużo. I tak było.

To nie pierwszy raz, kiedy żona przyłapała męża na kłamstwie. Co to jest za czas? Kiedy Aleksiej skończył pracę, pracownicy biura już szli do domu. Spiesząc do domu do matki, Lesha weszła do gabinetu menadżera, żeby w końcu wytrzeć podłogę, ale zobaczył szefa na krześle, przed którym na stole siedział młody stażysta. Dyrektor rozzłościł się i kazał woźnemu spadać.

W drodze do domu Lesha nie mogła przestać myśleć o tym, co się stało. Lubił jednak Anastazję Pawłowną jako osobę. Ma zaledwie 28 lat i jest znacznie mądrzejsza od swojego bezdusznego starego męża. Jest od niej starszy o 12 lat, ale w każdej rozmowie kobieta szczerze mówiła, że ​​kocha męża, a on, choć wydaje się niegrzeczny, kocha ją.

Aleksiej przypomniał sobie rozmowę reżysera z młodym pracownikiem, wygląda na to, że zgodzili się spotkać w dzień wolny. Następnego dnia Aleksiej po cichu wrzucił Anastazji Pawłownej notatkę, w której napisał o swoich domysłach.
Kiedy kobieta zobaczyła liścik, nie chciała uwierzyć w to, co było w nim napisane. Nigdy nie wątpiła w swojego męża; uważała go za wiernego, pracowitego i troskliwego. Jednak od kilku miesięcy znajduje niespójności w słowach męża i jego czynach. Tym razem kobieta postanowiła sprawdzić, czy sprzątaczka miała rację, zdemaskując kłamcę
O wyznaczonej godzinie otworzyła kluczem gabinet i po cichu poszła do gabinetu męża. Anastazja przez chwilę myślała, że ​​ma delirium – w biurze panowała cisza. Kiedy kobieta już miała wychodzić, nagle usłyszała śmiech kobiety. Wtedy wszystko stało się jasne, już otwierając drzwi, Anastazja wiedziała, co zobaczy w biurze.

Kiedy weszła, jej mąż siedział przed nią w rozpiętej koszuli, a na jego kolanach siedziała dziewczyna w bieliźnie. Widząc swoją żonę, dziewczyna schowała się pod stołem, a jej mąż nawet nie miał czasu nic powiedzieć. Tego dnia Anastazja zdecydowała, że ​​​​rozwodzi się z mężem.

Dyrektor nie pojawiał się w biurze przez dwa tygodnie, krążyły jedynie plotki o przygodach szefa. I wtedy okazało się, że firma jest zamykana. Tego dnia Anastazja Pawłowna po raz ostatni podeszła do sprzątacza i podziękowała mu za wszystko: „Dziękuję za otwarcie mi oczu. To moja wina, że ​​jesteś teraz bezrobotny. Weź to. Mam nadzieję, że wszystko się ułoży dla Ciebie i Twojej mamy” – kobieta podała Aleksiejowi dużą kopertę. Później okazało się, że w kopercie znajdowała się pensja Aleksieja za dwa lata z góry i oprócz niej obiecane przez szefa premie, których nie dał. A w kopercie była wizytówka Anastazji Pawłownej, aby facet, gdyby potrzebował pomocy, zadzwonił do niej z mądrością życiową i radą redakcji
Bez względu na to, jak potoczy się nasze życie, musimy pozostać ludźmi. Gdyby żona szefa była tak niegrzeczna jak reszta, nigdy nie dowiedziałaby się o zdradach męża, kto wie, ile lat żyłaby w nieświadomości. Aleksiej mógłby stracić pracę, gdyby jego szef dowiedział się o jego sztuczce. Ale facet zdecydował, że żona szefa powinna poznać prawdę. Nieuczciwi ludzie nie zasługują na dobre traktowanie, a karma prędzej czy później wynagrodzi każdemu to, na co zasługuje.